رفتن به محتوای اصلی
x

در محضر استاد

      بنام خداوند مهربان

امام صادق علیه السلام  فرمودند : «نسبت به کسی که از او علم می‌آموزید فروتن باشید. »

در شامگاه چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ ، توفیقی دست داد تا با یکی از اساتید فرهیخته ، اندیشمند و بلند مرتبه شهرمان ، دیداری را تجربه کنیم که حاصل آن سراسر حس غرور و محبت و فرزانگی بود ، دیدار با استادی از جنس فروتنی و اخلاق و با کوله باری از دانش پزشکی . سخن از پزشک گرانمایه جناب آقای دکتر طالب آزرم استاد‌ دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشكي اصفهان است که سالهای سال شمع فروزان وجودشان روشنی بخشی مجامع علمی و آموزشی پزشکان و وقف  درمان بیماران بسیاری بوده که سلامتی دوباره شان مرهون این استاد عزیز بوده است .

ابتدای دیدار مانند همیشه لبخند زیبای استاد توام با فروتنی خاص ایشان ، پذیرای حضور رییس محترم دانشگاه و همراهان ایشان بود. کلام آغازین ریاست دانشگاه در این دیدار صمیمانه ، اینگونه می‌نمود که محفلی خاطره انگیز رقم خواهد خورد و البته همینگونه بود .رییس دانشگاه با بیان اهمیت تجلیل از اساتید پیشکسوت فرمودند: گرامیداشت یک استاد در واقع تجلیل از مقام علم و عالم است ، دیدار و تکریم یک استاد دانشمند کوچکترین کاری است که می توان انجام داد.

از آن پس وقتی استاد با ابراز خرسندی از این دیدار ، به بیان خاطرات خود از دوران تدریس و درمان بیماران پرداختند و بویژه از انجام اولین پیوند مغز استخوان در کشور یاد کردند ، موجب شد تا جناب دکتر اسفندیاری که خود از پیشکسوتان دانشگاه هستند ، خاطرات و زحمات استاد دکتر طالب آزرم را به تفصیل شرح بدهند و این سخنان سبب شد تا مرارتها و فراز و نشیب‌های سالهای تلاش استاد ، خوبتر بیان شوند و معلوم شود که آنچه امروز در اختیار جامعه درمانگر استان و ایران برای درمان بیماران سرطان خون ، است با چه تلاشها و کمبودها و خون دل خوردن‌ها حاصل آمده است .

صبر و حلم استاد  و همت ستودنی همراه با اتکال به خداوند متعال ، مولفه هایی بوده تا موانع متعدد ، هیچیک نتوانند مانع حصول نتیجه باشند و بحمدالله امروز شاهدیم که  بیماران  پیوند مغز استخوان بعد از گذشت  سالها همچنان سرزنده و شاداب به زندگی و کار مشغولند ، و چه آمال و آرزویی بالاتر از این برای استادی که جوانی و توانشان همه مصروف تربیت پزشکانی شده که امروز سکان درمان بیماران را دردست دارند.

استاد سخن می‌گفتند و همه جمع سراپا گوش بودند ، رییس دانشگاه جناب دکتر شیرانی ، معاون درمان دانشگاه جناب دکتر حیدری ، معاون دانشجویی فرهنگی جناب دکتر کرباسی ، استاد دکتر اسفندیاری ، جناب دکتر شریفی رییس بیمارستان سیدالشهدا که از شاگردان استاد بودند و .....

بسیار محفل گرم و صمیمانه ای بود و همه از این دیدار خداپسندانه خرسند.

گرچه هیچ کس خوشحال به ترک مجلس نبود اما بهر تدبیر باید از محضر استاد مرخص می شدیم ، اما حس خوبی برجای مانده بود. خداحافظی کردیم و آرزویمان را به زبان آوردیم که ای کاش بازهم فرصت مجالست فراهم گردد.

درود و دوصد بدرود